Ik kan uit ervaring spreken over het dragen van luiers naar school omdat ik al luiers draag vanaf mijn geboorte wegens incontinentie. Laat ik zo zeggen op de crèche en kleuter school heb ik nooit geen last gehad van vervelende of nare opmerkingen omtrent het dragen van me luier. Al het op de kleuterschool al niet meer gebruikelijk is eigenlijk dat kinderen luiers dragen. Het probleem begon pas echt op de lagere school op de eerste plaats had de school zelf niet echt veel begrip dat ik om medische redenen nog een luier droeg maar de leerlingen in mijn klas en de rest van de school al helemaal niet. Ik werd constant uitgescholden voor baby, broekenplasser en nog meer van dat soort nare opmerkingen ondanks dat iedereen wist dat ik een spierziekte heb maar kinderen zijn onder elkaar keihard en soms ook nog heel gemeen tegen elkaar. Mijn moeder is diverse keren naar de leiding van de school geweest om te klagen over het vele getreiter en gepest omdat ik op een gegeven moment niet meer naar school wilde en we de schoolinspectie over de vloer kregen die even kwamen vragen waarom mijn moeder mij niet meer naar school liet gaan.
Na het gesprek van mijn moeder met het hoofd van de school en mijn klasse lerares werd er in de klas besproken dat ik een handicap had en daarom nog een luier droeg om die reden. In de klas was het dan vrij redelijk stil omdat ze maar al te bang waren om gestraft te worden maar buiten de klas had ik echt geen leven en werd ik nog steeds gepest en getreiterd en als we daar melding van deden bij de school dan pakten de gestraften mij wel later na schooltijd in de buurt wat er zelfs voor heeft gezorgd dat ik bijna nooit buiten speelde want ik werd door bijna iedereen genegeerd wegens mijn handicap. Waardoor ik zelfs heel erg onzeker ben geworden in die tijd en alleen nog maar binnen speelde of in de tuin. Niet echt leuk en bevorderlijk voor een kind als het niet normaal buiten kan spelen al heeft het een handicap.
Door het vele gepest en getreiter en omdat ik beslist niet meer naar die school wilde is toen besloten om mij naar een aangepaste school voor kinderen met een lichamelijke beperking en handicap te sturen zodat ik in ieder geval niet meer gepest en getreiterd zou worden op school dat was al een hele vooruit gang. Maar het gepest en getreiter in de buurt bleef aanhouden en werd alleen maar erger en heviger zeker omdat wij destijds in een hoekhuis woonden en mijn moeder regelmatig de kinderen weg stuurde als ze aan het voetballen waren tegen de muur van ons huis dat dreunde steeds door. Me moeder werd dan uitgescholden door ze en kreeg opmerkingen als moet je dat baby trutje van je niet gaan verschonen en nog meer van die nare opmerkingen. Ze hebben zelfs plasticbroekjes van de waslijn gestolen uit de tuin. We kunnen niet bewijzen dat het door dat groepje is gedaan maar we weten het wel bijna 100% zeker.
De middelbare school heb ik ook op een aangepaste school gedaan dus ook nooit echt problemen ondervonden dat ik nog een luier droeg.
Daarna ben ik een vervolg opleiding gaan doen met 4 dagen school en 1 dag stage lopen destijds op een kinderdagverblijf en volgde ik een opleiding tot kinderverzorgster omdat ik dat altijd graag had willen worden. De meiden op de opleiding waren echt heel aardig en ook de leraressen en zelfs de mevrouwen van het kinderdagverblijf ze hadden allemaal begrip dat ik een handicap heb en deden daar niet moeilijk over. En de kindjes op het dagverblijf waar ik stage liep merkten niks van dat ik een luier droeg omdat ik er een rompertje overdroeg zodat het niet zichtbaar is dat ik ook nog een luier droeg. Maar deze opleiding heb ik moeten abrupt moeten beëindigen omdat een groepje jongens en meisjes uit de buurt waarvan een aantal vroeger bij mij op de gewone lagere school hadden gezeten mij met mijn aangepaste fiets in de sloot deden belanden waar ik bijna was verdronken omdat ik toen niet kon zwemmen. Het was mijn geluk dat een oudere meneer en mevrouw het hebben zien gebeuren en mij uit het water hebben gehaald en politie en mijn moeder hebben gebeld anders had ik misschien nu deze weblog niet meer kunnen maken.
Dat was voor mijn moeder de druppel die de emmer deed overlopen en zijn toen gaan verhuizen naar waar ik nu woon Zeeland een klein dorpje op een boerderij samen met mijn moeder, opa en oma. Door het gedoe met die jongens en meisjes was ik weer heel onzeker geworden en het koste mij ook mijn studie min of meer want ik moest grotendeels opnieuw beginnen had een jaar verloren door die problemen en de verhuizing.
Het was lang zoeken voor een geschikte school voor mij maar eindelijk hadden we er een gevonden maar daar ging het helemaal mis nu dit keer niet de leerlingen want de meiden waren echt heel erg aardig en lief voor mij. Maar ik had een heks van een hoofd van de school daar die in eerste instantie geen problemen maakte van mijn spierziekte, epilepsie aanvallen, geringe lengte en incontinentie. Maar toen ik na een zware epilepsie aanval in ziekenhuis had gelegen en na herstel periode weer naar school ging kreeg ik te horen van haar dat ik eigenlijk niet op zijn plaats was op die school ook omdat ik volgens haar veel achterstand had opgelopen wat niet waar was want ik had een mede leerling die iedere dag het huiswerk doorgaf aan mijn moeder zodat ik het kon maken en mijn moeder gaf dan mijn huiswerk aan haar weer mee zodat ze het op school kon laten nakijken voor mij. Maar de heks van het hoofd van de school had het op mij gemunt en zei zelfs iets heel gemeens namelijk dat ik de plaats van een andere leerling innam die wel haar best deed en ze vond het beter dat ik zou stoppen met mijn opleiding want volgens haar zou ik het toch nooit halen met mijn handicap en beperkingen (heel gemene opmerking van haar).
Ik was het er totaal niet mee eens en mijn moeder ook niet en hebben zelfs een rechtszaak aangespannen tegen die heks die we uiteindelijk gewonnen hebben en ze naast het schoolgeld en boekengeld aan me moeder moest terug betalen ook nog een schade vergoeding wegens smaadt moest betalen. Van die centjes ben ik begonnen met mijn opleiding voor de horeca waar ik inmiddels dit jaar voor ben geslaagd en mijn diploma heb en nu werk ik dan eindelijk 3 halve dagen in de week bij mijn opa in de zaak.
Zo zie je maar dat het echt niet makkelijk is om luiers te dragen naar school en nu droeg ik ze nog om medische redenen. Daarom adviseer ik iedereen die luiers wil gaan dragen naar school bedenk je echt heel goed want zeer grote kans dat je geen leven hebt op school en in de buurt als ze er achter komen dat je nog luiers draagt en al helemaal als ze ook nog eens weten dat je ze voor de lol draagt. Mijn advies is draag geen luiers naar school als je ze niet echt nodig hebt hoe graag je misschien ook wel zal willen. Want wat als ze je luier zien of als je in je luier hebt geplast en hij lekt dat zijn allemaal dingen waar je enorm mee gepest kan worden en wat een behoorlijke impact kan hebben op je.
jee, wat een irritant hoofd was dat dan. En die oude klsgenoten die jou de sloot in duwde: wat kinderachtig dat gedrag is echt van een kind uit groep 6
BeantwoordenVerwijderen